Dawno temu na wieży ratuszowej w Poznaniu pełnił wartę trębacz, któremu często towarzyszył syn Bolko. Chłopiec lubił przychodzić na wieżę, skąd roztaczał się piękny widok na miasto i okolice. Marzył o tym, że kiedyś sam zostanie trębaczem i bedzie strzegł Poznania przed niebezpieczeństwami.

 

Pewnego dnia, gdy Bolko jak zwykle przyszedł do ojca, znalazł na wieży rannego kruka. Obejrzał go delikatnie i stwierdził, że ptak ma złamane skrzydło. Zabrał go więc do domu, opatrzył i przez wiele dni troskliwie się nim opiekował. Aż pewnej nocy usłyszał cichy głos:

- Bolko, Bolko, obudź się!

Zdziwiony chłopiec otworzył zaspane oczy i rozejrzał się po izbie. Po chwili dostrzegł malutkiego karzełka, stojącego na oparciu łóżka.

- Dziękuję ci, że ocaliłeś mi życie, przyjacielu. Przyjmij proszę tę trąbkę jako dowód mojej wdzieczności. Gdy znajdziesz się w potrzebie, zatrąb w nią, a przyjdę ci z pomocą - powiedział karzełek i wręczył chłopcu malutką, srebrną trąbkę.

- Kim ty jesteś? - zapytał zaskoczony Bolko.

- Jestem królem kruków - odpowiedział mu ptak, który siedział na miejscu karzełka.

Ostatni raz spojrzał na chłopca, a potem wzbił się w powietrze i wyleciał przez otwarte okno.

 

A co było dalej?

 

Zachęcamy Was do przeczytania tej pięknej legendy, którą dzięki naszej pani już znamy :)

Pierwszaki