Złoty klucz

Przed wielu laty, w małej chatce żyli sobie czterej bracia. Nie mieli oni rodziców i byli bardzo biedni. Często nie mieli nawet co jeść.

Pewnego dnia do ich biednej chatki zapukał stary wędrowiec. Poprosił ich o nocleg i coś do jedzenia. Bracia, bez chwili namysłu, zaprosili starca do środka i nakarmili go ostatnim kawałkiem chleba. Kiedy rano się obudzili, starca już nie było. Zdziwili się bardzo, bo wędrowiec zostawił duży, złoty klucz. Nigdy wcześniej takiego nie widzieli. Postanowili wyruszyć za starcem, żeby mu go oddać.

Wędrowali tak wiele dni, aż wreszcie zobaczyli przed sobą piękny, złoty zamek. Podeszli bliżej, ale brama była zamknięta. Jeden z braci pomyślał, że może złotym kluczem ją otworzą. Klucz pasował do bramy i bracia weszli do środka. Nie mogli się nadziwić, bo wszędzie było pełno złota.

Gdy tak chodzili po zamku, ktoś do nich podszedł. Był to stary wędrowiec, któremu bracia pomogli. Teraz jednak był on ubrany w strój królewski. Powiedział braciom, że na nich czekał i że całe to bogactwo należy teraz do nich. Stary król nie miał rodziny i wędrował w przebraniu, żeby znaleźć godnego następcę. Nikt nie okazał mu tyle serca co bracia.

Od tej pory królestwem rządzili czterej królowie, którzy już nigdy nie byli głodni.

                                                                 Igor Wojtasik – uczeń klasy III a