12 października 2023r. uczniowie klas 1-3 uczestniczyli w wycieczce do Ojcowa. Ojcowski Park Narodowy został utworzony w 1956r. w powiecie krakowskim. Powierzchnia parku wynosi 21,46 km kwadratowych. Pomimo tego, że jest najmniejszym parkiem narodowym w Polsce, jest miejscem pełnym atrakcji, o czym przekonaliśmy się podczas czwartkowego wypadu. Mieliśmy okazje podziwiać wapienne skały powstałe w czasach jury (drugiego okresu ery mezozoicznej). Dowiedzieliśmy się, że powstały one wskutek nagromadzenia szczątków organizmów, które żyły w morzu jurajskim około 150 mln lat temu, tak dzisiejsze tereny i okolice były dnem morskim. Zaczęliśmy od wyjaśnienia nazwy ,,Ojców”. Dawno temu, Kazimierz Wielki wybudował murowany zamek - warownię nad Prądnikiem. Nazwał ją na cześć ukrywającego się niegdyś w dolinie Prądnika ojca Władysława Łokietka – „Ociec u Skały”. Z czasem nazwa ta ewoluowała z nazwy „Ociec” na Ojców. W pierwszej kolejności wybraliśmy się na zamek na Pieskowej Skale. Najstarsze wzmianki o zamku w Pieskowej Skale pochodzą z 1315 r. W dokumencie wydanym wówczas przez Władysława Łokietka pojawia się niemiecko brzmiąca nazwa zamku – „Peskenstein”. Został on wzniesiony na urwistym, stromym zboczu skalnym. Niegdyś składał się z części górnej i dolnej. Nieistniejący już zamek górny usytuowany był na niedostępnej skale zwanej dziś „Dorotką”. Stała tam najwyższa wieża zamkowa pełniąca jeszcze w XV w. funkcję mieszkalną. Zamek dolny znajdował się na miejscu obecnego renesansowego dziedzińca i obejmował zabudowania gospodarcze, zgrupowane i otoczone murami obronnymi. W posiadaniu królewskim Pieskowa Skała pozostawała do końca XIV w. Zamek w swojej historii zmieniał swoich właścicieli i ulegał różnym przebudowom. Wiek XV zaowocował wzniesieniem dwóch potężnych okrągłych baszt artyleryjskich, chroniących zamek od strony wschodniej. W XVI stuleciu właściciele Pieskowej Skały rozpoczęli przebudowę zamku wg włoskiej mody, w stylu renesansowym. Powstał tu arkadowy dziedziniec, na wzór wawelskiego i loggia widokowa. Tuż niedaleko zamku znajduje się Maczuga Herkulesa, zwana także Sokolą Skałą, Skałą Twardowskiego czy Czarcią Skałą. Ta niezwykle charakterystyczna skała wapienna ma 25 m wysokości,
i nie bez powodu została nazwana maczugą – zwęża się ku dołowi, ale także jest bardzo wytrzymała na procesy erozyjne. Ze skałą wiąże się legenda oraz liczne podania ludowe, które mieliśmy okazje wysłuchać od Państwa przewodników. Kolejną ciekawą budowlą, którą mieliśmy okazję mijać, była Kaplica Na Wodzie, p. w. św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika). Wg legendy kaplica została wybudowana nad wodami Prądnika, gdyż car Mikołaj II  wydał zarządzenie uniemożliwiające budowę obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej. Zakaz ten ominięto, poprzez budowę świątyni na wodzie.
Co prawda żadne źródła historyczne nie potwierdzają tego faktu, jednak legenda z powodzeniem przyjęła się na ziemiach polskich. Kaplicę stanowią łazienki zdrojowe, które w 1901 r. zostały zmienione w obiekt sakralny. Stanowi ona doskonały przykład drewnianego budownictwa w stylu szwajcarsko-ojcowskim. Spacerując wzdłuż Prądnika, mijaliśmy zabudowania w charakterystycznym ojcowskim stylu. Część budynków lata swojej świetności ma dawno za sobą i aktualnie popada w coraz większą ruinę. Mimo to są tu budynki, które można uznać za perły tutejszej architektury. Kiedyś Ojców nazywany był „polską Szwajcarią”. Niestety uzdrowisko Ojców zapoczątkowane kilkadziesiąt lat temu, dziś już nie jest tak popularne jak kiedyś. Kolejnym etapem naszej wyprawy była Brama Krakowska, którą znaleźliśmy idąc doliną po naszej prawej stronie. Nasi Przewodnicy wytłumaczyli skąd skały przybrały taką, a nie inną nazwę. Przez tereny Ojcowa niegdyś przebiegał jeden z głównych szlaków kupieckich prowadzących z Krakowa na Śląsk. „Wrota” bramy zbudowanej ze skał zwrócone były w stronę doliny, dlatego też nazwano je Bramą Krakowską. Tuż za Bramą Krakowską na głównym szlaku w Dolinie Prądnika, znaleźliśmy niewielkich rozmiarów źródełko, które nazwano Źródełkiem Miłości. Pod wodą dostrzegliśmy wmurowane serce. Zakochani nie mogą ominąć tego magicznego miejsca, bo według legendy, każda para która wspólnie zakosztuje wody ze źródełka, zostanie cudownie połączona wielką miłością po wieki. Nie mogliśmy więc tego przegapić… Spod źródełka mogliśmy podziwiać piękny masyw skalny który przypomina – rękawice. Z tą formacją wapienną związana jest ciekawa legenda. Podobno podczas jednego z najazdów, Tatarzy zbliżyli się do Ojcowa. Ludność szukała schronienia w trudno dostępnych jaskiniach, m.in. w Jaskini Ciemnej. Niestety Tatarzy nie odpuszczali i coraz bardziej zbliżali się do ukrytej w skałach ludności. Wtedy to Bóg zasłonił wejście do jaskini własną dłonią, myląc najeźdźców, którzy pobiegli w inną stronę. Gdy ludzie wyszli z ukrycia na miejscu Boskiej Ręki pozostała skała w kształcie dłoni. Legend o Ojcowskim Parku Narodowym jest całe mnóstwo. A my mieliśmy wspaniałą okazję, aby poznać część z nich. Na terenie OPN jest wiele jaskiń, udało nam się nawet do jednej wejść – była to Jaskinia Krowia, która znajduje się około 100 m od Bramy Krakowskiej. Nazwa pochodzi od tego, że w XIX wieku podobno trzymano w nim krowy i owce, wypasane na okolicznych pastwiskach. Ostatnim etapem naszego zwiedzania było obejrzenie ekspozycji przyrodniczej w dawnym Muzeum im. Władysława Szafera. Były tam eksponaty związane z terenem Doliny Prądnika i obejmujące ich faunę i florę, geologię (w ramach tej wystawy zrekonstruowano jaskinię). Ponadto znajdują się tu zbiory związane z osadnictwem ludzkim na tych terenach, sięgającym okresu 120 tys. lat oraz pamiątki po profesorze Władysławie Szaferze. Po wycieczce uznaliśmy, że jesień to najlepsza pora na zwiedzanie. Oprócz oglądania niezwykłych formacji skalnych mogliśmy podziwiać prawdziwy spektakl kolorów, który rozgrywał się w koronach drzew. Zmęczeni, ale szczęśliwi wróciliśmy do Niegowonic po dniu pełnym niesamowitych przygód i wrażeń.