Znaczenie zabawy w życiu dziecka.
Znaczenie zabawy w życiu dziecka.
Wiek przedszkolny nazywany jest wiekiem zabawy. Spełnia ona w tym okresie różnorodne funkcje i zadania. Zabawa jest podstawową formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym. Służy zaspokojeniu jego potrzeby ekspresji i twórczości. Jest niezbędna dla jego prawidłowego rozwoju. W zabawie dziecko wyraża swoje uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni i fantazji, rozwija zdolności twórcze. Zabawa umożliwia dziecku zdobywanie doświadczeń oraz umiejętności w działaniu.
Jakie znaczenie w życiu dziecka ma zabawa?
- wpływa korzystnie na rozwój umysłowy, emocjonalny, społeczny i ruchowy,
- rozwija zainteresowania,
- wyrównuje drobne opóźnienia rozwojowe,
- przygotowuje do nauki w szkole,
Jaka jest rola rodziców w zabawie dziecka?
- zapewnienie właściwych warunków zabawy przez dostarczenie dziecku potrzebnych materiałów i zabawek, wydzielenie miejsca do zabawy, zaplanowanie czasu przeznaczonego na zabawę,
- stworzenie odpowiedniej atmosfery podczas zabawy – spokój, zainteresowanie jej przebiegiem, życzliwe traktowanie problemów podczas zabawy i pomoc w ich rozwiązaniu,
- zachęcanie dziecka do wytrwałości, koncentracji uwagi oraz planowania przebieg zabawy, chwalenie za dobrze zorganizowaną zabawę,
- podsuwanie wzorów zabaw, szczególnie młodszym dzieciom,
- przyzwyczajanie do porządkowania zabawek po zakończeniu zabawy,
- obserwacja zachowania bawiącego się dziecka i konsultowanie zaobserwowanych trudności z nauczycielem lub specjalistą.
W okresie przedszkolnym występują i rozwijają się wszystkie rodzaje zabaw. Można wyróżnić zabawy konstrukcyjne, tematyczne i ruchowe, także gry umysłowe i zabawy dydaktyczne.
Zabawy konstrukcyjne – polegają na budowaniu z różnorodnego materiału (piasku, klocków, patyczków itp.). Uczą dzieci projektowania i planowania, kształtują te czynności umysłowe, które będą potrzebne przy podejmowaniu różnych zadań. Rozwijają umiejętność analizy i syntezy, kształtują estetyczny zmysł dziecka.
Zabawy tematyczne – polegają na swobodnym odtwarzaniu „na niby” czynności, funkcji i ról społecznych, czyli fragmentów rzeczywistości z użyciem przedmiotów zastępczych. Zabawy te sprzyjają doskonaleni mowy dziecka, uczą współdziałania w zespole, kształtują postawy społeczne i właściwy stosunek emocjonalny do osób dorosłych.
Zabawy ruchowe – zajmują ważne miejsce w aktywności dziecka. Można wyróżnić dwie grupy: zabawy ruchowe z tematem (np. w kotka i myszkę) i zabawy ruchowe z prawidłami typu gier. Zabawy ruchowe wpływają korzystnie na rozwój fizyczny dziecka, rozwijają koordynację ruchową, kształcą orientację przestrzenną, poczucie rytmu, pamięć, uwagę.
Zabawy dydaktyczne – są to gry (np. loteryjki, domina), mozaiki, układanki obrazkowe, zagadki. Wpływają na myślenie przyczynowo-skutkowe, rozwijają pamięć, uwagę, mowę, uczą podporządkowania się regułom
Wszystkie te zabawy rozwijają się wraz z wiekiem dziecka. Wzbogaca się treść, rozszerza się zakres czynności, wydłuża czas trwania zabawy, wzrasta zespołowość. Zaznacza się ponadto wzrost wytrwałości w dążeniu do celu oraz zdolność do podejmowania zadań i wykonywania ich zespołowo. Wszystko to podnosi aktywność dziecka na wyższy poziom i stanowi niezwykle ważne psychologiczne warunki dojrzałości do nowej formy działalności, jaką jest nauka w szkole.
Bibliografia:
1. Stankiewicz B., O zabawach tropiących z doświadczeń praktyk ze studentami, Wychowanie w Przedszkolu, 1998
2.Gruszczyk - Kolczyńska E., Zielińska E., O roli zabawek w procesie rozwoju umysłowego dzieci, Wychowanie w Przedszkolu, 2003
3.Kielar - Turska M., Zabawy i zabawki w ujęciu ontogenetycznym, Wychowanie w Przedszkolu
4. Skonieczna G. E., Czy to jest tylko zabawa?, Edukacja i Dialog, wrzesień 2001
5. Dyner W.J. Zabawy tematyczne dzieci w domu i w przedszkolu, Wrocław 1983
6.Nerło M., Czemu służy zabawa?, Edukacja i Dialog, grudzień 2002
7.Kwiatowska M., Podstawy pedagogiki przedszkolnej, Warszawa 1988
Poniższe zdjęcia przedstawiają aktywność dzieci w trakcie zabaw w najmłodszej grupie przedszkolnej w Niegowonicach.
Pedagog szkolny: Olga Ziarko
27
PAŹ
2014
303
razy
czytano
Literatura pedagogiczna