Uczniowie klasy I b założyli hodowlę dżdżownic. Dowiedzieli się, iż nazwa dżdżownica związana jest z jej pojawianiem się podczas i po deszczu (po staropolsku – dżdżu). Gdy pada deszcz, korytarze wypełniają się wodą, dżdżownice muszą szybko wydostać się na powierzchnię ziemi, aby mieć czym oddychać. W Polsce występują 32 gatunki dżdżownic, ale najczęściej spotykanych jest zaledwie 10. Odżywiają się związkami mineralnymi i organicznymi zawartymi glebie oraz w w rozkładających się resztkach roślin i zwierząt. Niestrawione resztki wydalane są jako tzw. koprolity – t.j. grudki żyznej próchnicy. Powodują rozkład materii organicznej i równomierne jej rozmieszczenie w glebie. Tworzą korzystną strukturę gruzełkowatą gleby. Zwiększają przyswajanie przez rośliny wielu składników mineralnych – np. azotu, potasu, fosforu, magnezu i wapnia. Drążą korytarze w glebie powodując jej spulchnianie, napowietrzenie i lepsze nawodnienie, a także rozrastanie się korzeni roślin. Są ważnym źródłem pokarmu dla różnych zwierząt ogrodowych. Mogą się nimi żywić np. żaby, ptaki i krety.